W jaki sposób nasze problemy wpływają na nasz rozwój? Jak z własnych słabości można nauczyć się siły? Co popycha do zmiany i działania? Ten tekst jest tak uniwersalny, mimo, iż osobisty i odważny, że każdy mógłby zaczerpnąć z niego (jeśli zechce ;-)) iskierkę chęci do pracy nad sobą. Warto!

Zyski z problemów

Pierwszą rzeczą, którą lepiej, aby zrobić przed pomaganiem sobie, jest odkrycie problemu. Należy zawsze przejść pewien okres próby, bo wiele rozwiązań wydaje się nie do zaakceptowania. Z czasem otwieramy się i zaczynamy dostrzegać, że takie w ogóle istnieją.

Kolejną podstawową rzeczą jest chęć z samego siebie do dokonania zmiany i świadomość, ze przemiany te nie zachodzą jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ale wymagają od nas czasu i pracy nad sobą.
Po dotychczasowym moim okresie pracy, dowiedziałam się, jakie sposoby są skuteczne i jakie warto zastosować. Niezwykle ważną rzeczą w tym procesie jest odwaga, pewność siebie i wiara w swoje możliwości. Dzięki temu wierzymy, ze możemy dokonać jakichś zmian, bo mamy odwagę zaryzykować w nowe możliwości wyjścia, które zaczynamy dostrzegać. Często można się przekonać, że są różne rozwiązania i możliwości.
W rozwiązywaniu moich problemów bardzo pomaga mi dostrzeganie pozytywnych stron danej sytuacji. Zazwyczaj, kiedy coś jest dla mnie nowe, bądź ważne – odczuwam lęk. Wtedy przedstawiam sobie tę sytuację w samych najgorszych wyjściach. Dlatego lepiej, aby pokazywać sobie, co możemy osiągnąć i jakie mamy z tego korzyści. Wtedy zjawisko to nie wydaje się takie dalekie i obce.
Pomocne dla mnie jest również pozwalanie sobie na słabości i zaakceptowanie wszystkich uczuć, nawet z tymi nie najprzyjemniejszymi jak strach czy lęk. Pozwolenie na słabość ma swoje pozytywne strony. Znamy swoje słabe punkty, przez co wiemy nad czym możemy w sobie popracować. Pozwala to także na kontakt z innymi ludźmi w momentach, kiedy mogą nam pomóc. siła, prócz tego, ze daje nam odwagę i pewność siebie, zabiera potrzebę pomocy od innych i pozwala zbyt bardzo zaufać swoim możliwościom. Dlatego ja, dając sobie pozwolenie na to, że mogę być słaba, że różne uczucia mogą we mnie zagościć, robię się silniejsza w doświadczenia, w poznawanie i uzupełnianie samej siebie.
Sądzę, że dystans do spraw, które do tej pory nas za bardzo angażowały i zaangażowanie wobec rzeczy, które były nam dalekie jest ważny i popycha, na pewno mnie, do zmian i dalszej pracy.